هر تریدری که پا به دنیای هیجان‌انگیز و پر سود رمز ارزها می‌گذارد، به دنبال کسب حداکثر بازدهی از سرمایه‌گذاری خود است. اما آیا تاکنون به این نکته اندیشیده‌اید که بخش قابل توجهی از سود شما ممکن است صرف پرداخت کارمزدهای مختلف شود؟ کارمزدهایی که اگرچه در نگاه اول ناچیز به نظر می‌رسند، اما در بلندمدت می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر سودآوری شما داشته باشند.
در این میان، صرافی‌های ارز دیجیتال به عنوان واسطه‌های اصلی معاملات، نقش مهمی در تعیین میزان کارمزدها ایفا می‌کنند. این کارمزدها که به شکل‌های مختلفی اعمال می‌شوند، می‌توانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر سود شما تأثیر بگذارند. بنابراین، آشنایی با انواع کارمزدها و روش‌های کاهش آن‌ها، یکی از مهارت‌های ضروری برای هر تریدر حرفه‌ای است.
در این مقاله، قصد داریم به بررسی دو مفهوم کلیدی در ترید رمز ارزها یعنی سفارش‌گذار (Maker) و سفارش‌بردار (Taker) بپردازیم. این دو نقش، که در تعیین میزان کارمزدهای پرداختی به صرافی‌ها نقش اساسی دارند، می‌توانند به شما کمک کنند تا تصمیمات آگاهانه‌تری در زمینه معاملات خود بگیرید.
میکر یا سفارش‌گذار در بازارهای مالی، از جمله بازار ارزهای دیجیتال، فردی است که یک سفارش خرید یا فروش را با قیمتی مشخص در دفتر سفارشات صرافی ثبت می‌کند. این سفارش به عنوان یک پیشنهاد به سایر معامله‌گران ارائه می‌شود و تا زمانی که معامله‌ای بر اساس آن انجام شود، در دفتر سفارشات باقی می‌ماند.
به عبارت ساده‌تر، میکِر کسی است که با ثبت سفارش خود، به ایجاد عمق بازار کمک می‌کند. سفارش‌های میکِر باعث می‌شوند تا بازار دارای نقدینگی بیشتری شود و معاملات با قیمت‌های بهتری انجام شوند. بسیاری از صرافی‌ها برای تشویق کاربران به ثبت سفارش‌های میکِر، کارمزدهای کمتری برای این نوع سفارش‌ها در نظر می‌گیرند.
تیکر یا سفارش‌بردار در بازارهای مالی، به خصوص بازار ارزهای دیجیتال، فردی است که به دنبال پر کردن سفارش‌های موجود در دفتر سفارشات صرافی است. به عبارت ساده‌تر، تیکر کسی است که سفارش خرید یا فروش خود را با توجه به سفارش‌های موجود در بازار تنظیم می‌کند و بلافاصله آن را اجرا می‌کند.
بر خلاف میکِر که با ثبت سفارش جدید به عمق بازار اضافه می‌کند، تیکر از نقدینگی موجود در بازار استفاده می‌کند. به همین دلیل، تیکرها معمولاً برای انجام معاملات خود نیاز به انتظار ندارند و می‌توانند به سرعت به هدف خود برسند.
نقدینگی در بازارهای مالی به توانایی خرید و فروش سریع یک دارایی با قیمت بازار گفته می‌شود. در دنیای ارزهای دیجیتال، مفهوم میکر و تیکر به شدت با نقدینگی مرتبط است. میکرها آن دسته از معامله‌گرانی هستند که سفارش‌هایی با قیمت ثابت ثبت می‌کنند و تا زمانی که سفارش دیگری با قیمت آن‌ها مطابقت کند، در دفتر سفارشات باقی می‌مانند. این سفارش‌ها به افزایش نقدینگی بازار کمک می‌کنند، چرا که همیشه یک پیشنهاد خرید یا فروش در بازار وجود دارد. تیکرها اما سفارش‌هایی را اجرا می‌کنند که قبلاً توسط میکرها ثبت شده است. به عبارت دیگر، تیکرها از نقدینگی موجود در بازار استفاده می‌کنند. بنابراین، میکرها تامین‌کنندگان اصلی نقدینگی در بازار هستند و با ثبت سفارشاتشان، امکان انجام معاملات سریع و آسان را فراهم می‌کنند. از طرف دیگر، تیکرها با مصرف این نقدینگی، به نوعی به کاهش آن کمک می‌کنند. به همین دلیل، بسیاری از صرافی‌ها برای تشویق کاربران به نقش میکر، کارمزد کمتری برای این دسته از معامله‌گران در نظر می‌گیرند.
به طور خلاصه: میکرها با ایجاد سفارشات جدید، نقدینگی بازار را افزایش می‌دهند و تیکرها با اجرای این سفارش‌ها، از این نقدینگی استفاده می‌کنند. این تعامل بین میکرها و تیکرها، چرخه نقدینگی در بازارهای مالی را به حرکت در می‌آورد.
صرافی‌های ارزهای دیجیتال برای انجام معاملات، کارمزدهایی را از کاربران دریافت می‌کنند. این کارمزدها معمولاً به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: کارمزد واریز و برداشت و کارمزد معاملات. در مورد واریز، معمولاً کارمزدی از کاربر دریافت نمی‌شود، اما برای برداشت وجه از صرافی، کاربری مشخص باید پرداخت شود.
اما داستان کارمزدها به همین‌جا ختم نمی‌شود. زمانی که شما در صرافی اقدام به خرید یا فروش ارز دیجیتال می‌کنید، بسته به نوع سفارش خود، ممکن است کارمزد متفاوتی پرداخت کنید. به طور کلی، دو نوع سفارش وجود دارد: سفارش‌گذار (Maker) و سفارش‌بردار (Taker). سفارش‌گذار کسی است که سفارشی را با قیمتی مشخص در بازار ثبت می‌کند و منتظر می‌ماند تا سفارش دیگری با آن تطابق پیدا کند. از طرفی، سفارش‌بردار کسی است که سفارشی را ثبت می‌کند که بلافاصله با یک سفارش موجود در بازار تطبیق پیدا کند.
در بسیاری از صرافی‌ها، کارمزد سفارش‌گذاران کمتر از سفارش‌برداران است یا حتی ممکن است صفر باشد. دلیل این امر آن است که سفارش‌گذاران با ثبت سفارش خود، به افزایش نقدینگی در بازار کمک می‌کنند و در واقع به صرافی سرویس می‌دهند. به همین دلیل، صرافی‌ها برای تشویق کاربران به ثبت سفارش‌های محدود (Limit Order) و افزایش نقدینگی، کارمزد کمتری از آن‌ها دریافت می‌کنند.
همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، کارمزدهای معاملاتی معمولاً به صورت درصدی از مبلغ کل سفارش محاسبه می‌شوند. برای درک بهتر این موضوع، بیایید به یکی از بزرگ‌ترین صرافی‌های ارز دیجیتال، یعنی بایننس، نگاهی بیندازیم.
در بایننس، کارمزد پایه برای هر دو سفارش‌گذار و سفارش‌بردار 0.1 درصد تعیین شده است. اما یک نکته جالب وجود دارد: اگر شما از توکن بومی این صرافی، یعنی BNB، برای پرداخت کارمزد استفاده کنید، این نرخ به 0.075 درصد کاهش می‌یابد. این تخفیف برای تشویق کاربران به استفاده از BNB و افزایش گردش مالی این توکن در پلتفرم بایننس طراحی شده است.
اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. بایننس برای معامله‌گران حرفه‌ای و کسانی که حجم معاملات بالایی دارند، تخفیف‌های ویژه‌ای در نظر گرفته است. برای مثال، اگر شما بیش از 10 هزار بیت کوین یا 2 هزار BNB در یک معامله خرید یا فروش کنید، کارمزد شما به صورت زیر تغییر می‌کند:
در دنیای پررونق ارزهای دیجیتال، درک مفاهیم بنیادین برای سرمایه‌گذاری هوشمندانه ضروری است. یکی از این مفاهیم کلیدی، تفاوت بین مارکت میکر (Market Maker) و مارکت تیکر (Market Taker) است. این دو نقش اساسی در ایجاد و حفظ نقدینگی بازار ایفا می‌کنند و درک تفاوت آن‌ها به شما کمک می‌کند تا تصمیمات معاملاتی بهتری بگیرید.
| ویژگی | مارکت میکر | مارکت تیکر |
| نقش | ایجاد سفارش | اجرای سفارش |
| نقدینگی | تامین‌کننده نقدینگی | مصرف‌کننده نقدینگی |
| قیمت | ممکن است قیمت را کمی دستکاری کند | قیمت را می‌پذیرد |
| کارمزد | ممکن است کارمزد کمتری پرداخت کند | معمولاً کارمزد بیشتری پرداخت می‌کند |
| هدف | ایجاد بازار فعال | انجام معامله سریع |
میکر کسی است که سفارش خرید یا فروش خود را با قیمتی مشخص در دفتر سفارشات ثبت می‌کند و منتظر می‌ماند تا سفارش دیگری با آن تطابق پیدا کند.
میکر سفارش ثبت می‌کند و منتظر می‌ماند، در حالی که تیکر سفارشی را از دفتر سفارشات برمی‌دارد و بلافاصله معامله را انجام می‌دهد.
صرافی‌ها به میکرها کارمزد کمتری می‌دهند، زیرا آن‌ها با ثبت سفارش، نقدینگی بازار را افزایش می‌دهند و به صرافی کمک می‌کنند.
یکی از مزایای میکر بودن این است که در صورت نوسانات بازار، ممکن است با قیمتی بهتر از قیمت لحظه ای بازار، معامله خود را انجام دهد.
نه لزوماً. اگر قصد دارید بلافاصله معامله خود را انجام دهید، نقش تیکر مناسب‌تر است.
عواملی مانند میزان تحمل ریسک، اهداف معاملاتی و شرایط بازار در انتخاب نقش میکر یا تیکر موثر هستند.
اغلب بازارهای مالی امروزی، از جمله بازار ارزهای دیجیتال، بر پایه ساختاری دوگانه به نام سازنده و بردارنده بازار شکل گرفته‌اند. در این ساختار، کارمزدهای معاملاتی برای این دو گروه متفاوت است. به طور معمول، صرافی‌ها ترجیح می‌دهند کاربران سفارش گذار (سازنده بازار) داشته باشند، زیرا این افراد با قرار دادن سفارش خرید یا فروش، نقدینگی بازار را افزایش می‌دهند. به همین دلیل، صرافی‌ها اغلب کارمزد کمتری را برای این گروه در نظر می‌گیرند. با این حال، این یک قاعده قطعی نیست و کارمزدها ممکن است در صرافی‌های مختلف و برای ارزهای دیجیتال متفاوت، متفاوت باشد. بنابراین، پیش از انجام هرگونه معامله، بهتر است کارمزدهای هر صرافی را به دقت بررسی کنید.
0 پاسخ‌ها برای “میکر و تیکر چیست و چه عواملی در انتخاب نقش آن ها موثر است؟”